انتقال مهارتها در حین ادغام و کسب مالکیت، یک فرآیند اساسی محسوب میشود، لیکن در فضای فناوری اطلاعات نیز نقشی مهم و مؤثر ایفا میکند. هرگاه شرکتها ادغام شوند یا مالکیت دیگر سازمانها را به دست بگیرند، انتقال دانش در آنها یک استراتژی مشترک و اساسی خواهد بود.
یکی از نمونههای انتقال دانش در فرآیند تولید اتفاق میافتد. فرض کنیم که یک شرکت آمریکایی بخواهد برخی از تولیدات خود را در ژاپن به انجام برساند تا از این طریق به بازار ژاپن نزدیکتر باشد. شرکت مفروض، مالکیت یک شرکت کوچک ژاپنی را در دست میگیرد، اما این شرکت کوچک، دانش فنی موجود در شرکت مادر را ندارد.
شرکت مادر در پی آن است که تولیدات خود را در شرکت تصاحبشده تولید کند و پس از آن در بازار ژاپن عرضه نماید و به همین خاطر، مستندسازی مهندسی، تولید و دستورالعملهای آزمون و غیره را توسعه میدهد و آموزشهایی که کارکنان شرکت کوچکتر باید ببینند را مشخص میکند تا بتوانند از لحاظ تولید به خودکفایی برسند. در این مرحله، کارکنان شرکت کوچک مهارتهایی را میآموزند که پیش از این اطلاعی از آن نداشتند.
اما در فضای فناوری اطلاعات یا آی.تی هم مسئله انتقال دانش مطرح میشود و شرکتها باید برای برطرف کردن کمبودهای خود از این روش استفاده نمایند.
مدیران آی.تی نیز باید یاد بگیرند که از طریق راهبردهای انتقال دانش، با سایر فروشندگان و شرکتها ارتباط برقرار کنند. اما فرآیند انتقال دانش، نکاتی دارد که حتماً باید به آن توجه شود.
اولین نکته، درک مفهوم انتقال دانش است. انتقال دانش، یک سمینار سهروزه یا حتی یک دوره سههفتهای در مورد یک فناوری جدید نیست. هدف انتقال دانش، یادگیری یک فناوری جدید به گونهای است که خودکفایی لازم برای پیشبرد پروژه را پیدا کنید. نکته دوم آن است که با فروشندگان خود راجع به انتقال دانش صحبت کنید.
نکته مهمی که در مسیر انتقال دانش باید از آن اطلاع داشته باشید، شناسایی مهارتهایی است که آموختن آن برای کارکنان لازم است. همچنین اگر پروژهای که محدودیت زمانی ندارد به شما داده شود، میتوانید انتقال دانش را روی آن امتحان کنید و از مزایای این روش بهرهمند شوید.