دنیایی را تصور کنید که در آن تمامی تاریخ جهان را می‌توانید در یک تجهیز ذخیره‌سازی، ثبت و در جیب خود جای دهید. حتی تصور چنین رویایی هم لذت بخش است اما بدنیست بدانید با تلاش دانشمندان، چنین رویایی به حقیقت تبدیل شده است. در واقع محققان نه‌تنها چنین راهکاری را از نقطه نظر تئوری، بررسی بلکه در قالب راهکاری عملی پیاده سازی کرده‌اند تا مقادیر بالای اطلاعات را بتوان روی تکه‌های کوارتز که چندان بزرگ‌تر از یک سکه معمولی هم نیستند ذخیره کرد. اگر از زمان ممکن برای نگه‌داری این اطلاعات سوال می‌کنید همین‌قدر بدانید که اگر شما از زمان بیگ‌بنگ یکی از این تجهیزات ذخیره‌سازی را در اختیار داشتید، تا همین حالا همچنان امکان استفاده از اطلاعات موجود روی آن وجود داشت.
محققان دانشگاه ساوتهمپتون بریتانیا موفق شده‌اند این فرایند را برپایه راهکاری که چهار سال پیش معرفی شده بود، با استفاده از تابش پالس‌های لیزری به مدت فمتوثانیه (یک کوادریلیوم ثانیه) به‌منظور نوشتن اطلاعات روی کریستال‌های کوارتزی با ساختار نانو مورد استفاده قراردهند.
بدنیست بدانید روند مشابهی در سال 2012 مورد استقاده قرارگرفته بود که در قالب آن امکان ذخیره 40 مگابایت اطلاعات در هر اینچ مربع امکان‌پذیر شده بود تا بتوان این داده‌ها را به مدت 300 میلیون سال محفوظ نگه‌داشت اما با پیشرفت اخیر، محدودیت ذخیره‌سازی داده‌ها به 360 ترابایت برای مدت 14 میلیارد سال افزایش یافته است.
دیسک‌های جدید با ضخامت چند میلی‌متری بسیار ارزان‌قیمت خواهند بود اما همچنان روند نوشتن اطلاعات روی آن‌ها را نمی‌توان فرایندی قابل استفاده برای همه افراد عنوان کرد. با توجه به اینکه در پیاده‌سازی این راهکار از شیشه استفاده شده است، ارتجاع خوبی را شاهد خواهیم بود و محصول نهایی ضد آب خواهد بود و البته می‌تواند حرارتی تا 1000 درجه فارنهایت را تحمل کند. عمر این دیسک‌ها در دمای طبیعی اتاق، بی‌نهایت بوده و در دمای 190 درجه سانتیگراد به 13.8 میلیارد سال می‌رسد.
با توجه به پایداری و امنیت بالای اطلاعات دیجیتالی 5 بعدی، از این تکنولوژی می‌توان برای ایجاد آرشیوهای گسترده مانند آرشیو ملی و یا ذخیره اطلاعات مربوط به کتابخانه‌ها و یا موزه‌ها استفاده کرد.
در حال حاضر اعلامیه جهانی حقوق بشر و منشور کبیر روی این حافظه‌های کریستالی سوپرمنی ثبت شده است. از آنجایی که خورشید تنها چیزی در حدود 5 میلیارد سال دیگر به حیات خود ادامه خواهد داد به‌نظر می‌رسد بشر باید برای استفاده از این حافظه‌های جدید، منزلگاه جدیدی به جز کره زمین برای خود بیابد.
