راهکار All-Flash عملکرد بهتری را نسبت به صنعت ذخیره سازی قبلی ارائه می دهد. قبل از معرفی حافظه فلش، تقریبا به مدت 10 سال هیچ افزایش قابل توجهی در عملکرد سیستم های ذخیره سازی وجود نداشت، در حالی که حافظه ، پردازنده مرکزی، اتصالات ، شبکه و اساسا نمام قسمت های دیگر از مرکز داده همچنان شاهد بهبود عملکرد سالانه بودند و از سیستم ذخیره سازی معمولا به عنوان مقصر بسیاری از مشکلات نام می بردند.
هرکسی که داده های خود را از یک رایانه شخصی با یک دیسک گردان مکانیکی به حافظه فلش انتقال داده باشد بهبود قابل توجه عملکرد سیستم ذخیره سازی را تایید میکند.راهکار All-Flash به این پیشرفت را مراکز داده نیز می رساند.
در حالی که همه فلش را به خاطر عملکرد بالا میشناسند اما در بحث ظرفیت نیز پیشرفت های چشم گیری کرده اند و میتوان 10 حافظه قدیم را در یک حافظه فلش ادغام کرد.
علاوه بر این شاهد کاهش انرژی مصرفی و همین طور خنکتر بودن به میزان 90% یا شاید بیشتر از سیستم های قدیمی می باشیم و مدیریت داده های نیز با توجه به انتقال داده ها از راهکار های Tiering و Caching به یک Pool با عملکرد بالا بسیار راحتتر می شود.
افزایش کارایی و حجم ، در این نوع راهکار بستر مناسبی را جهت اجرای VDI و OLTP و نرم افزارهای با درجه اهمیت حیاتی را فراهم میکند. انتخاب معماری مناسب جهت دستیابی به حداکثر کارایی از نکات کلیدی هر راهکاری میباشد و همه سیستم عامل ها قادر به تامین این الزامات نمی باشد بنابراین اشراف به معماری در تمام سطوح برای رسیدن به بالاترین کارایی لازم می باشد.
این مقاله با بررسی استراتژی طراحی فلش HPE و تفاوت آن با سایر رویکرد ها آغاز می شود. سپس نیازهای معماری را برای ارائه تمام مزایای ذخیره سازی مبتنی بر فلش شامل عملکرد ، کارایی ، انعطاف پذیری و تحرک داده ها را پوشش می دهد و درنهایت به اخرین نسل HPE 3PAR میپردازد.
All Flash در مراکز داده
اکثر پلتفرم ها به طور کلی به دو دسته تقسیم میشوند: سیستم های ذخیره سازی قدیمی که بر اساس رسانه های مکانیکی طراحی شده اند و دارای سیستم عامل های ساخته شده برای فلش می باشند. زمانی که برروی این سیستم ها حافظه فلش قرار میگیرد ، سیستم های قدیمی نمی نوانند عملکرد بالا و تاخیر اندکی که از یک سیستم All Flash انتظار می رود را ارائه دهند و به طور کلی جوابگوی نیازهای یک سیستم All Flash نیستند زیرا هرگر برای رسانه های فلش طراحی نشده اند. بالعکس سیستم های ساخته شده برای فلش به طور خاص برای ویژگی های NAND Flash که امروزه استفاده می شوند معماری شده اند. اگر از حافظه های مکانیکی برروی ان استفاده کنیم نمیتوان از ویژگی های عملکرد بالا ، تاخیر کم و… بهره ببریم و و اغلب برای محافظت از داده های اصلی استفاده نمیشوند.
انتخاب هر یک از این معماری های نیازمند تحقیق در مورد عملکرد ، هزینه مقیاس پذیری و… می باشد.
معماری بهینه شده HPE 3PAR All Flash
HPE 3PAR دارای معماری مدرن ، منحصر به فردو همراه با شتاب دهنده های سخت افزاری می باشد که انعطاف پذیری، عملکرد و خدمات داده را بهبود می بخشد.
بر خلاف بسیاری از سیستم های قدیمی ، HPE 3PAR از طرحی کاملا مجازی استفاده میکند که رسانه فیزیکی را چه دیسک مکانیکی باشد یا رسانه فلش، از لایه داده جمع میکند. این ویژگی طراحی منحصر به فرد به سیستم های HPE 3PAR اجازه میدهد تا رویکردی بی سابقه در ذخیره سازی داشته باشند، به طوری که معماری برای نوع خاصی از محیط ذخیره سازی طراحی نشده است و به آن اجازه میدهد تا با هر معماری ذخیره سازی سازگار شود
مزیت این روش این است که سیستم های HPE 3PAR توسط فناوری دیروز یا امروز محدود نمیشوند و در عوض میتوانند از فناوری های جدیدی که بوجود می آیند نیز پشتیبانی کنند.
عناصر طراحی برای فلش
برای ایجاد یک سیستم ذخیره سازی که بر مبنای فلش طراحی شود ، ابتدا باید درک کنیم که فلش های تفاوت اساسی با رسانه های چرخان دارند.
جدول 1 تفاوت های اصلی حافظه های جامد و دیسک های چرخان را میبینیم:
